“Een podiumplek overall acht ik niet uitgesloten”

Foto: Rick Tomlinson/Team SCA, tekst: Diana Bogaards

“Ik hou wel van uitdagingen en heb een andere fase in mijn leven bereikt”, verklaart Carolijn Brouwer (Scheveningen, 39) haar keuze om als jonge moeder de Volvo Ocean Race te varen. Twaalf jaar nadat het laatste damesteam in deze prestigieuze race rond de wereld finishte, verschijnt in 2014 opnieuw een vrouwenformatie aan de start. Dit keer onder de vlag van Team SCA en Brouwer behoort tot de eerste vijf geselecteerden. Daarmee is Nederland na afwezigheid in de laatste editie weer terug in de Race.

“Vijf van ons kregen een contract aangeboden. Daar gaat dan een periode overheen, want iedereen ging terug naar huis en er werd wat onderhandeld. Twee weken later hebben we officieel ondertekend voor de periode tot na de Race in juli 2015″, blikt Brouwer terug op de afgelopen periode. Ze lacht: ‘Ik ga dus inderdaad de Volvo Ocean Race varen.”

Na de trials in februari streken de uitverkoren vrouwen begin april weer neer in Lanzarote voor het vervolg. Daar trainen ze met coaches en maximaal drie extra zeilsters aan boord. De schipper is nog onbekend, net als de opstelling van wie welke positie heeft. Brouwer: ”Dat klopt. Ze hebben dit aan het begin van het project bewust zo besloten. Of je doet het op de ouderwetse manier dat je een schipper aanstelt, die vervolgens de bemanning samenstelt. Uiteindelijk kiest die zijn vriendjes, waarvan hij of zij denkt goed mee op te kunnen schieten. Dat wilde het management van Team SCA vermijden, ook omdat er bij de vrouwen minder ervaring is met de Volvo Ocean Race.”

“Er zijn nu dus wel vijf meiden aangesteld, omdat we dan met elkaar kunnen groeien. Zo is er een ‘core crew’, waarvan we weten dat we daarmee verder gaan. Er zullen er steeds een paar bij komen.” Ondanks deze aanpak zal het volgens Brouwer straks niet helemaal een verrassing zijn wie waar komt te staan. ‘Het wordt natuurlijk wel duidelijker waar je specialiteiten liggen. Zo moeten ze mij niet op het voordek zetten. Daar ben ik niet voor opgeleid. Ik sta meer achterin de boot. Er wordt dus wel richting gegeven aan de positie waar je komt te staan. Er wordt alleen geen beslissing over genomen.”

Roer en grootzeil
Zelf heeft Brouwer wel een idee wat haar eigen positie aangaat: ‘Als ik kijk naar mijn kwaliteiten en toegevoegde waarde voor het team, denk ik dat die bij het grootzeil en achter het roer liggen. Daar richt ik mij op, maar we zijn momenteel nog aan het rouleren om elke positie te trainen. Waar je ook aan boord staat, je moet alles kunnen. Ik moet ook weten en begrijpen wat degene op het voordek doet. Daarbij heb je dus je specifieke gebieden, waarop je meer de nadruk legt.”

Gelijke kansen
Over het verschil tussen Amer Sports TOO in 2001-02 en Team SCA nu kan Brouwer kort zijn: ‘Dat is niet te vergelijken. Voor mij is het heel simpel. Als ik nog een keer aangeboden had gekregen om de Volvo Ocean Race te doen volgens de aanpak van Amer Sports, dan zou ik het niet eens overwegen. Destijds was ik begin twintig. Het was een droom en ik kreeg de kans om die waar te maken. Daar ga je dan helemaal voor. Inmiddels ben ik bijna veertig en heb ik een gezin, dus je denkt anders over de dingen na.

Amer Sports TOO startte destijds vreselijk laat op. ‘Het was gewoon een tweedehands project. Alles wat de jongens niet meer wilden of nodig hadden, kregen wij. Dan zet je er maar een aantal dames op, want daarmee krijg je zeker publiciteit. Dat was absoluut het geval. In dat opzicht was het zeer geslaagd, maar voor mij als individu helemaal niet. Het was frustrerend om vier dagen na de heren binnen te komen. Ik heb destijds tegen mezelf gezegd dat ik die Race heel graag nog een keer wilde doen en in zijn geheel.” Brouwer zeilde slechts twee etappes aan boord van Amer Sports TOO.

Oceaanracen versus olympische campagne
Toch was het niet vanzelfsprekend dat Brouwer voor de oceaanrace zou kiezen, aangezien de mixed multihull voor 2016 officieel zijn entree in de Olympische Spelen maakt. In 2008 liep zij al op de zaken vooruit en vertegenwoordigde ze in de Tornado samen met Sebbe Godefroid België bij de Spelen in China. “Het was geen makkelijke beslissing en dat heb ik heel open besproken. Ik heb aangegeven dat ik meer opties had en dat die Nacra 17 eigenlijk op mijn lijf is geschreven. Maar ik ben altijd een beetje een avonturier geweest en ben dat blijkbaar nog steeds. Ik hou wel van uitdagingen en heb een andere fase in mijn leven bereikt.”

“Dit project staat een aantal maanden op poten, waarbij alle betrokken mensen een soort familie voor je zijn geworden. Het zijn twee jaar van je leven die je volledig aan dit project geeft. Dat moet je doen met mensen, waarvan je voelt dat het je vrienden zijn. Dat gevoel had ik van het begin af aan heel sterk bij deze groep. Het olympische circuit is ook altijd zo geweest, maar de huidige generatie is duidelijk jonger. Hier ligt de gemiddelde leeftijd hoger. Andere meiden in de ploeg en mensen uit het walteam hebben ook allemaal jonge kinderen. Dit past gewoon beter in mijn leven. Tegelijkertijd ook weer niet, want we maken het natuurlijk heel complex met Darren (haar levenspartner) in de America’s Cup en ik hier. Dat is in oktober voorbij.”

Naast het olympische aspect is de Volvo Ocean Race naar eigen zeggen nooit uit haar hoofd verdwenen. “De Spelen heb ik drie keer gedaan en drie keer ben ik zonder medaille teruggekomen. Dan moet je reëel zijn. Deze nieuwe uitdaging in een groot team, wat ik erg leuk vind, heeft een enorme aantrekkingskracht. Dat heeft me deze kant op getrokken en dat we nu als enige al bezig zijn. We hebben nog een periode van anderhalf jaar naar de start. Daarin ligt onze grootste kans om een goed resultaat neer te zetten. Ik ga niet meedoen om de vloot af te sluiten. Dat hebben we de vorige keer genoeg gedaan. Ik ga omdat het een wedstrijd is en ik die, net als altijd, wil winnen.”

Podiumkansen
Op de vraag hoe groot zij de kans acht dat Team SCA om de podiumplaatsen mee zal doen, antwoordt Brouwer: “Ik ga niet roepen dat wij kans hebben om te winnen, want je moet tegelijkertijd ook heel realistisch blijven. Maar als wij verder gaan zoals wij nu hier bezig zijn, de leercurve is enorm, denk ik dat er echt potentieel is. Dan heb ik het over top drie klasseringen in etappes en ook een podiumplek overall acht ik niet uitgesloten.”

Het moederschap
Het grootste verschil met twaalf jaar geleden is misschien wel dat Brouwer inmiddels moeder is van de tweejarige Kyle. Natuurlijk speelde het moederschap een rol in haar overweging om wel of niet de wereld rond te zeilen: “Ik heb dat heel goed met Darren doorgesproken. Je hebt natuurlijk meer verantwoordelijkheid. Als de Race straks afgelopen is, is Kyle 4 en moet hij naar school. Wat dat betreft komt het nu goed uit.” Tot aan de America’s Cup in oktober woont Kyle de ene maand in Lanzarote en de andere in San Francisco. ‘Zo leert hij jong. Ik heb voor mijn twaalfde ook ongeveer in twaalf verschillende huizen gewoond en met mij is het goed gekomen”, relativeert Brouwer.

Meer… Volvo Ocean Race